środa, 23 marca 2011

Przegląd metodyki badań odpadów

 
Przegląd metodyki badania odpadów

Technologie unieszkodliwiania odpadów miejskich, podobnie jak wszystkie technologie przemysłowe, wymagają dobrej znajomości właściwości surowców. Odpady miejskie są mieszaniną wielu materiałów o zróżnicowanych właściwościach, występujących w różnych proporcjach w zależności od wielu czynników i nie ma podstaw teoretycznych pozwalających określić właściwości odpadów dla konkretnego obszaru. W każdym przypadku trzeba przeprowadzić serię badań, których celem jest dostarczenie informacji niezbędnych do wyboru metody ich unieszkodliwiania oraz potrzebnych do wykonania podstawowych obliczeń przy projektowaniu technologicznym. Badania są źródłem informacji o aktualnych właściwościach odpadów, ale dla celów technologicznych potrzebne też jest prognozowanie kierunków zmian właściwości odpadów w przyszłości, konieczny jest więc systematyczny monitoring odpadów. Właściwości technologiczne odpadów miejskich ulegają stałym zmianom w cyklu rocznym i w okresie wieloletnim, wzrasta ilość odpadów w przeliczeniu na mieszkańca i zmienia się ich skład. Zmiany właściwości odpadów są różne i zależą od typu środowiska.

Odpady komunalne charakteryzuje duża zawartość odpadów pochodzenia spożywczego, związane jest to z nawykami żywieniowymi – większość posiłków przygotowywana jest w domach. Zauważalna poprawa standardu życia przyczyniła się do wzrostu sprzedaży przetworzonych artykułów żywnościowych - zmniejsza to w istotny sposób udział odpadów spożywczych, powodując równocześnie wzrost ilości odpadów opakowaniowych z papieru i tworzyw sztucznych. Do wzrostu zawartości odpadów z tworzyw sztucznych przyczyniło się także pojawienie się na rynku ogromnych ilości napojów w butelkach typu PET. Wzrost ilości papieru spowodowany jest ciągle zwiększającą się liczbą firm i biur, w których papier zużywany jest w znacznych ilościach. W przyszłości można zatem spodziewać się dalszego procentowego wzrostu zawartości papieru i tworzyw sztucznych w odpadach komunalnych.

Podstawowym źródłem informacji o właściwościach odpadów są badania prowadzone w cyklu rocznym. Projektowanie zakładów unieszkodliwiania odpadów powinno być oparte na konkretnych, przeprowadzonych dla danego obszaru, wynikach badań. Ustalając zasady gospodarki odpadami należy brać pod uwagę ich zróżnicowane, typowe dla środowiska, właściwości technologiczne oraz możliwość i konieczność zastosowania różnych metod lub technologii utylizacji, gdyż tylko takie podejście gwarantuje kompleksowe rozwiązanie problemu odpadów.

Odpady komunalne mają specyficzny charakter, zmieniający się w zależności od wielu czynników, takich jak: rodzaj zabudowy, nasycenie terenu obiektami usługowymi oraz innymi obiektami niemieszkalnymi, wyposażenie techniczne i sanitarne budynków (szczególnie sposób ogrzewania). Istotny wpływ na skład tych odpadów mają też miedzy innymi stan zamożności mieszkańców, prowadzone selektywne zbieranie surowców wtórnych oraz kompostowanie przydomowe, a także pory roku. Ze składem materiałowym odpadów wiążą się w bezpośredni sposób ich właściwości. Każdy ze składników charakteryzuje się, bowiem określoną wilgotnością, zawartością substancji organicznej, składników nawozowych, a także wartością ciepła spalania.

Dotychczasowe badania odpadów wytwarzanych w Polsce prowadzono głównie w dużych miastach (Warszawa, Wrocław, Kraków, miasta Górnego Śląska, Zielona Góra, Zgorzelec), niewiele badań wykonano w mniejszych miastach o różnej liczbie mieszkańców i na terenach wiejskich. Brak jest też informacji dotyczących regionalnego zróżnicowania ilości i składu wytwarzanych odpadów. W przeprowadzonych badaniach stosowano różne metodyki, co spowodowało, że wyniki tych badań są trudnoporównywalne ze sobą i nie mogą być wykorzystane na innych obszarach.

Pomimo rosnącego zapotrzebowania na badania odpadów komunalnych na poziomie lokalnym, regionalnym i krajowym, a także międzynarodowym, nie wprowadzono dotychczas oficjalnej, jednolitej i uniwersalnej metodyki badań odpadów w Unii Europejskiej. Brak takiej oficjalnej metody uniemożliwia bezpośrednie porównania charakterystyk odpadów w poszczególnych krajach, jak i pomiędzy krajami UE. Wiedza na temat ilości i składu wytwarzanych odpadów komunalnych jest konieczna do planowania operacji zbierania i przetwarzania odpadów, a także do identyfikacji zanieczyszczeń zawartych w odpadach. W poszczególnych krajach zostały opracowane różne metodyki badań ilościowych i jakościowych odpadów, których stosowanie nawet w tych krajach nie zawsze ma charakter obligatoryjny. Opracowane metodyki dotyczą najczęściej badania tzw. „codziennych” zmieszanych odpadów domowych oraz ewentualnie odpadów komunalnych z obiektów infrastrukturalnych. Terminem odpady „codzienne” określa się zmieszane odpady komunalne powstające regularnie, zbierane w pojemnikach i odbierane z nich regularnie (z reguły w odstępach tygodniowych) przez samochody specjalistyczne. Zmieszane odpady komunalne są to odpady tzw. „pozostałe”, a więc pozostałe po selektywnym zbieraniu w odrębnych pojemnikach czystych frakcji surowcowych lub np. bioodpadów. Odrębne metodyki opracowano w niektórych krajach (m.in. w Niemczech i we Francji) do badania ilości i składu odpadów surowcowych zbieranych selektywnie, odpadów wielkogabarytowych i innych odbieranych nieregularnie tj. w różnych odstępach czasu - po zapełnieniu pojemnika, w ramach okresowych akcji itp..

Francuska Agencja ADEME (Agence de l´Environnement et de la Maîtrise de l´Energie) opracowała propozycję metodyki badań odpadów, którą przetestowano po raz pierwszy w Paryżu w 1991 roku, a końcowy raport został opublikowany w 1992 roku. Metodyka ta, nazwana MODECOM™ (MODE de Caractérisation des Ordures Ménagères), stała się integralną częścią projektu europejskiego REMECOM-Project (European measurement network for the characterisation of household waste, LIFE Programme of the European Commission), który został zrealizowany przez zespół koordynowany przez ADEME, w skład którego wchodziło 18 miast z 6 krajów europejskich.

W Niemczech prowadzone są okresowo ogólne badania statystyczne ilości i jakości odpadów na poziomie całego kraju, poszczególnych landów oraz gmin. Badania krajowe, wykonywane w odstępach około 10-letnich, służą ocenie zmian ilości i składu odpadów w wybranych obszarach Niemiec. Stanowią podstawę do oceny stanu wyjściowego oraz prognozowania zmian jakości i ilości odpadów. Badania odbywają się według ustalonych procedur, wytycznych i norm, a ich wyniki prezentowane w licznych publikacjach.

W Wielkiej Brytanii obowiązuje wiele statutowych wymagań w zakresie gospodarki odpadami. Wypełnianie tych wymagań jest zadaniem licznych organów administracji, od władz lokalnych przez regionalne do rządowych, takich jak Agencja Ochrony Środowiska Anglii i Walii oraz Szkocka Agencja Ochrony Środowiska. W ramach obowiązku przedstawiania sprawozdań dotyczących statystyki odpadów, niektóre z tych organów muszą dostarczać dane statystyczne dotyczące wytwarzanych regularnie (codziennych) odpadów domowych i odpadów z handlu, stanowiących główną część odpadów komunalnych. Te dane statystyczne dotyczą ilości i składu odpadów, a więc danych niezbędnych do opracowywania miejskich, regionalnych i krajowych strategii gospodarki odpadami. Badania odpadów w UK są prowadzone od wielu lat, w tym w ramach krajowego programu badań odpadów, lokalnych badań odpadów, a także w ramach prac badawczych wyższych uczelni. Badania krajowe, a także lokalne, były wykonywane z reguły przez prywatne firmy konsultingowe. Z uwagi na “rynkowy” charakter tych badań i różnych wykonawców nie wypracowano jednolitej w skali UK metodyki badań.

SWA Tool jest skrótem nazwy projektu ufundowanego przez Komisję Europejską w 5 Programie Ramowym, a także opracowanej w ramach tego projektu standaryzowanej metodyki badania stałych odpadów komunalnych, przydatnej na poziomie lokalnym i regionalnym. Metodyka ta nie dotyczy wszystkich strumieni odpadów komunalnych. Pierwotną populacją są w niej odpady odbierane w ramach miejskiego systemu gospodarki odpadami, tj. codzienne odpady pozostałe z gospodarstw domowych, handlu i obiektów infrastruktury, zdefiniowane jako :

Skład codziennych odpadów z handlu jest podobny do składu odpadów pozostałych z gospodarstw domowych. Ilości i dokładny skład odpadów mogą jednak różnić się zależnie od tego, w jakim powstają rejonie miasta i z jakiego rodzaju działalności pochodzą (handel, biura, drobne rzemiosło). Podane definicje nie obejmują jednak :
które nie są objęte metodologią SWA Tool.

Stosowane w poszczególnych krajach metodyki badania badań ilościowych i jakościowych odpadów komunalnych znacznie różnią się od siebie, co utrudnia wzajemne bezpośrednie porównywanie ich wyników. Niewątpliwie konieczna jest standaryzacja metodyk prowadzenia badań w Europie i przyjęcie jednej metodyki, dopuszczającej jej lokalne rozszerzenia, w ramach ogólnej przyjętej struktury podstawowych badanych frakcji odpadów. Takie wymagania spełnia metodyka SWA Tool, która daje możliwości jej rozwinięcia w ramach przyjęcia np. dodatkowego, trzeciego, poziomu badanych frakcji materiałowych odpadów. Jednolita sprawozdawczość, oparta na przyjętej standaryzacji prezentacji wyników pomiarów (dla ściśle zdefiniowanych podstawowych frakcji ziarnowych i materiałowych) może być rozwijana w oparciu o dodatkowe kryteria, specyficzne dla danego obszaru (poziomu lokalnego). Metodyka ta, bazująca na podstawowej metodzie opracowanej w Niemczech przez land Brandenburgii, a następnie rozszerzonej przez landy Saksonii i Nadrenii-Westfalii, została zweryfikowana w kilku miastach europejskich w ramach projektu SWA Tool, w tym także w Polsce w Krakowie. Badania według tej metodyki przeprowadzono również we Wrocławiu, stosując jej pewną modyfikację, pozwalającą na uszczegółowienie niektórych danych.

Wdrożenie metodyki badań odpadów w kraju i przeprowadzenie tych badań pozwoli na uzyskanie szeregu wymiernych korzyści i efektów :

 Na bazie metodyk badań stosowanych dotychczas w kraju oraz w innych krajach Unii Europejskiej opracowano nową metodykę badań ilościowych i jakościowych odpadów komunalnych, na podstawie której możliwe będzie przeprowadzenie jednolitych w skali kraju badań odpadów, z uwzględnieniem występujących różnic ich ilości i składu, wynikających z wielkości miast i wsi, ich położenia, różnych typów zabudowy, sezonowości, itp. Metodyka zalecana do stosowania w warunkach polskich przez Ministerstwo Środowiska, oparta jest na metodzie SWA Tool, z pokazaniem różnych dodatkowych aspektów jej zastosowania w szczególnych, lokalnych warunkach dla uzyskania dodatkowych informacji, zależnych od celu prowadzenia badań.

Zakłada się, że dla uzyskania dobrej dokładności wyników badań, cała badana populacja – odpady wytwarzane na danym obszarze - zostanie podzielona na subpopulacje (warstwy), w których wytwarzane będą odpady o bardziej jednorodnej strukturze. Jako podstawowe kryterium stratyfikacji zaleca się przyjęcie struktury zabudowy mieszkaniowej danego podobszaru, wydzielonego z całego obszaru badań. W Polsce, w dużych miastach, przyjmuje się na ogół trzy zasadnicze typy struktur zabudowy mieszkaniowej (zwane też środowiskami miejskimi) :

W ramach tych trzech podstawowych środowisk można wyróżnić jeszcze specyficzne obszary, różniące się od pozostałych szczególnym cechami, co może uzasadniać ich wydzielenie jako odrębnych środowisk. Wydzielenie to może być uzasadnione znacznym (np. 10 %-owym) udziałem danej struktury (podpopulacji) w ogólnej populacji. Przykładowo, odrębnym środowiskiem może być wydzielony ze środowiska 2, obszar starej zabudowy w miastach, w której ogrzewanie jest wyłącznie indywidualne przy użyciu koksu i węgla, a zamieszkała lokalna społeczność charakteryzuje się bardzo niskim statusem społecznym. W przypadku środowiska 3, specyficzny może być obszar domów jednorodzinnych z dużymi działkami (np. 1000 m2), których mieszkańcy praktykują. powszechnie np. kompostowanie odpadów kuchennych i ogrodowych oraz ogrzewają domy wyłącznie gazem i/lub olejem.

Zależnie od celu prowadzonych badań, odpady mogą być pobierane albo bezpośrednio z pojemników, w których są zbierane, albo z samochodów dostarczających odpady do zakładu przetwarzania lub na składowisko.
Gdy celem badań jest dostarczenie informacji o składzie ziarnowym i materiałowym odpadów w ramach ogólnego monitoringu ilości i jakości odpadów, tworzenia ogólnej bazy danych o odpadach wytwarzanych i opracowywania planów gospodarki odpadami dla określonego obszaru wówczas zmieszane odpady komunalne (pozostałe) powinny być pobierane z zewnętrznych pojemników, w których są zbierane na terenie posesji. Odpady te są w stanie zbliżonym do pierwotnego w miejscu wytworzenia (w gospodarstwie domowym lub obiekcie infrastruktury), stosunkowo nieznacznie wymieszane ze sobą, względnie łatwo jest je przesiać i posortować. Można stosunkowo łatwo rozdzielić poszczególne rodzaje odpadów i określić potencjał odpadów surowcowych i opakowaniowych, które należy wydzielić z odpadów poprzez intensyfikację selektywnego zbierania w miejscu wytworzenia.
Jeżeli natomiast celem badań jest dostarczenie konkretnych i szczegółowych informacji dla potrzeb projektowania instalacji przetwarzania odpadów, np. zakładu mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów, obejmującego linie technologiczne sortowania odpadów zmieszanych, biologicznego przetwarzania frakcji średniej i produkcji paliwa zastępczego z frakcji grubej, wówczas bardziej przydatne dane dotyczące składu i właściwości poszczególnych frakcji uzyska się w wyniku przesiewania i sortowania zmieszanych odpadów, pobranych z samochodów odbierających odpady z pojemników do ich zbierania. Odpady te są mieszaniną różnych materiałów z różnych pojemników i miejsc, w takim stanie, w jakim będą w przyszłości dostarczane do projektowanej instalacji. Na podstawie wyników tych badań można bardziej wiarygodnie ocenić ilość i jakość surowców, które będą sortowane z odpadów, ich przydatność do recyklingu i innych form odzysku, spodziewaną jakość kompostu i stabilizatu, a także paliwa zastępczego z odpadów. Próby odpadów zarówno z pojemników, jak i z samochodów, będą pobierane z tych samych wytypowanych środowisk i tras odbierania odpadów w środowiskach, w których będą badane ilości wytwarzanych odpadów.

Rodzaje frakcji granulometrycznych, na które odpady zostaną podzielone we wstępnej fazie badań, zależą przede wszystkim od celu prowadzenia badań odpadów. Gdy celem badań jest uzyskanie podstawowej charakterystyki odpadów, wówczas zaleca się podział odpadów na 4 podstawowe frakcje ziarnowe - frakcję drobną poniżej 10 mm, frakcję średnią 10 - 40 mm, frakcję grubą 40 - 100 mm i odsiew powyżej 100 mm. Jeżeli głównym celem badań jest uzyskanie danych do projektowania instalacji mechaniczno-biologicznego i/lub termicznego przetwarzania odpadów, wówczas zaleca się podział odpadów na możliwie wiele frakcji o różnym przeznaczeniu. W tabeli 4 przedstawiono różne wymiary prześwitów sit wraz z wyjaśnieniem przyczyn i celowości ich stosowania w badaniach odpadów komunalnych.


Charakterystyka różnych frakcji granulometrycznych odpadów

Uzasadnienie stosowania
10 mm
historycznie przyjęta drobna frakcja odpadów poniżej 10 mm; jej wydzielanie jest uzasadnione porównywaniem zmian składu odpadów na przestrzeni czasu
20 mm
w większości zakładów mechanicznego sortowania zmieszanych odpadów komunalnych wydzielana jest z odpadów frakcja poniżej 20 mm jako frakcja o dominującej zawartości składników nieorganicznych, zawiera ona wprawdzie nieco więcej składników biologicznie rozkładalnych niż frakcja poniżej 10 mm, ale w instalacji technicznej praktycznie uzasadniona jest eksploatacja sita o prześwitach 20 mm, ponieważ w sicie 10 mm prześwity są zbyt drobne i ulegają zatykaniu wilgotnymi odpadami
40 mm
historycznie przyjęta granica podziału między frakcją średnią i grubą, frakcje 10-40 mm i 20-40 mm zawierają znaczące ilości składników biodegradowalnych; stosowanie sita 40 mm jest uzasadnione zachowaniem porównywalności wyników obecnych badań z wynikami badań starszych, co daje możliwość oceny zmian składu odpadów w okresie długoterminowym; w niektórych sortowniach, jest to granica podziału odpadów, powyżej której odpady są poddane sortowaniu ręcznemu, a poniżej usuwane na składowisko jako odpady „nieorganiczne” na warstwy przykrywające (co jest jednak niezgodne z rzeczywistym składem tej frakcji)
60 mm
jedna z dwóch przyjmowanych wariantowych granic podziału odpadów na frakcję do biologicznej stabilizacji i frakcję do termicznego przekształcania, wydzielania surowców oraz wytwarzania paliwa zastępczego; przyjęcie tego sita w badaniach granulometrii odpadów jest uzasadnione tylko w przypadku badań przedprojektowych dla instalacji mechanicznego sortowania, w celu optymalnego wyboru prześwitów sit
80 mm
druga z przyjmowanych wariantowych granic podziału odpadów na frakcję do biologicznej stabilizacji i frakcję do termicznego przekształcania, wydzielania surowców oraz wytwarzania paliwa zastępczego; przyjęcie tego sita w badaniach granulometrii odpadów jest uzasadnione tylko w przypadku badań przedprojektowych dla instalacji mechanicznego sortowania, w celu optymalnego wyboru prześwitów sit
100 mm
historycznie przyjęta granica uziarnienia frakcji grubej, frakcja powyżej 100 mm zawiera głównie surowce wtórne, zwłaszcza pochodzenia opakowaniowego, a także odpady drzewne, gałęzie itp., w większości są to odpady palne o wysokiej kaloryczności i niskiej wilgotności; stosowanie sita 100 mm jest uzasadnione zachowaniem porównywalności wyników obecnych badań z wynikami badań starszych, co daje możliwość oceny zmian składu odpadów w okresie długoterminowym
150 mm
frakcja powyżej 150 mm zawiera głównie palne odpady opakowaniowe, a także odpady drzewne, gałęzie; stosowanie sita 150 mm w badaniach ma tylko uzasadnienie w przypadku planowanego sortowania grubych fakcji odpadów w celu ich przeznaczenia do recyklingu
200 mm
frakcja powyżej 200 mm zawiera głównie palne odpady opakowaniowe, a także odpady drzewne, gałęzie; stosowanie sita 150 mm ma tylko uzasadnienie w przypadku planowanego sortowania grubych fakcji odpadów w celu ich przeznaczenia do recyklingu
Wydzielone z odpadów frakcje granulometryczne poddaje się dalej badaniom składu materiałowego. Zalecany zakres badań materiałowych i fizyko-chemicznych poszczególnych frakcji granulometrycznych zawiera tabela 5. We frakcji drobnej poniżej 10 mm lub poniżej 20 mm bada się naogół tylko ogólną zawartość składników biodegradowalnych, a we frakcji średniej 10 - 40 mm lub 20 - 40 mm bada się zawartości głównych frakcji materiałowych. We frakcjach grubych i odsiewu bada się obligatoryjnie zawartości głównych frakcji materiałowych oraz opcjonalnie także zawartości podfrakcji, wszystkich z przyjętego katalogu lub tylko niektórych z nich zależnie od potrzeb i celu badań.

Schemat podstawowej analizy składu ziarnowego i materiałowego odpadów komunalnych przestawiono na rysunku 2.


Schemat podstawowej analizy składu ziarnowego i materiałowego
odpadów komunalnych

Skład materiałowy (morfologiczny) odpadów cechuje szczególnie duża niejednorodność, której wpływ na jakość uzyskanych wyników badań można zmniejszyć poprzez właściwy sposób poboru oraz odpowiednio dużą liczbę i masę próby pobranej do analizy. Przedstawiona metodyka dotyczy w szczególności poboru prób odpadów mieszanych (niejednorodnych), tj. odpadów komunalnych (domowych, z obiektów użyteczności publicznej oraz z handlu) zbieranych w pojemnikach i kontenerach. Teoretycznie uzasadniją wymaganej liczebności i masy prób odpadów poddawanych analizie materiałowej w opracowaniach statystycznych różnych autorów oraz w metodyce SWA Tool na podstawie analizy prób odpadów o różnych masach stwierdzono, że wzrost masy próby odpadów powyżej 100 kg nie powoduje wzrostu dokładności otrzymanych wyników i jest to ilość wystarczająca dla uzyskania żądanej dokładności wyników. W badaniach prowadzonych we Wrocławiu w latach 2004 - 2005 pobierano próby o objętości około 1 m3 i masie około 100 kg.
Liczebność prób oraz zakres analiz należy ograniczyć do minimum pozwalającego jednak na uzyskanie danych o akceptowalnym poziomie błędu pomiaru. Z liczebnością pomiarów oraz zakresem analiz wiąże się bezpośrednio koszt realizacji całego cyklu badawczego.
Katalog frakcji i podfrakcji odpadów komunalnych

Frakcja, podfrakcja
Kod
Ogólna charakterystyka
Typowe przykłady odpadów
ORGANIKA
OR1


Odpady kuchenne, stołówkowe
ulegające biodegradacji
 OR1 01
wszystkie odpady biodegradowalne powstające
w kuchniach/stołówkach
chleb, fusy z kawy, gotowane i surowe odpady żywnościowe, owoce, jarzyny, mięso, ryby, pokarm dla zwierząt, torebki herbaty
Odpady
z ogrodów/parków ulegające
biodegradacji
 OR1 02
odpady biodegradowalne powstające w parkach, ogrodach, parkach
i ogrodach miejskich oraz
przy kształtowaniu terenu
kwiaty, trawa, gałęzie, chwasty, owocowe i warzywne odpady ogrodowe, odpady z przycinania drzew
Inne odpady
ulegające biodegradacji
 OR1 03
inne odpady biodegradowalne
nie wymienione powyżej
szczątki zwierząt, odchody zwierzęce, kości
DREWNO
W2


Drewno
niepoddawane obróbce
  W2 01
drewno/kora nieprzerabiane,
niemalowane,
nielakierowane,
niekonserwowane,
korki z butelek, opakowania korkowe, fragmenty belek (surowych), kawałki drewna nieprzerabianego
Drewno poddawane obróbce
  W2 02
drewno/kora, malowane, lakierowane, konserwowane, itp..
kawałki płyt wiórowych, sklejki, fragmenty ogrodzeń, mebli, przedmiotów z drewna (poddanego obróbce)
PAPIER / TEKTURA
PC3


Papier / tektura- błyszczący, tapety
  PC3 01
papier nieulegający biodegradacji
magazyny, katalogi sklepowe, reklamy, broszury z błyszczącego papieru (jak Cosmopolitan, Elle itp.) papier fotograficzny, tapeta
Papier / tektura opakowaniowe
  PC3 02
niebłyszczący papier / tektura opakowaniowe
opakowania kartonowe, falowana tektura opakowaniowa (zbiorcze
i małe), opakowania z fast-foodów, kartony po jajkach, torebki papierowe, opakowania po chusteczkach, zabawkach, proszku, papier do pakowania, opakowania po żywności dla ludzi
i zwierząt, itp.
Gazety
  PC3 03
papier gazetowy
(kawałki, bądź całe gazety)
gazety, gazetki reklamowe, papier gazetowy
Pozostałe
papier / tektura nieopakowaniowe
  PC3 04
inne nie wymienione powyżej
kartki okolicznościowe, książki, notatniki, wydruki z komputera, koperty, faktury, ręczniki papierowe, luźne kartki, listy, niebłyszczące broszury i papier biurowy, plakaty, książki telefoniczne, bilety, chusteczki higieniczne, papier toaletowy, zapisane kartki papieru
TWORZYWA SZTUCZNE
  PL4


Woreczki
z tworzyw - opakowaniowe
PL4 01
wszystkie worki opakowaniowe
worki po torfie, kompoście, opakowania z tworzyw (na ciastka, frytki, mrożonki), woreczki po żywności dla ludzi i zwierząt, folia opakowaniowa, woreczki opakowaniowe
Woreczki z tworzyw -nieopakowaniowe
PL4 02
worki nieopakowaniowe
płachty ogrodowe, worki nieopakowaniowe, reklamówki, torby sklepowe, plandeki, worki na śmieci
Butelki / słoiki z tworzyw opakowaniowe
PL4 03
białe i kolorowe plastikowe butelki i słoiki
butelki i słoiki z tworzyw po: alkoholach, detergentach, produktach używanych w domu i ogrodzie, mleku, oleju, occie, wodzie itp.
Pozostałe opakowania
z tworzyw
PL4 04
wszystkie inne białe i kolorowe opakowania plastikowe oprócz butelek i słoików
tubki po wszelkich produktach, plastikowe opakowania po jajkach, opakowania po lodach, jogurtach, margarynie, wieczka, pokrywki
z tworzyw, plastikowe buteleczki po dezodorantach (roll-on), kapsle z tworzyw
 Inne odpady nieopakowaniowe
z tworzyw
PL4 05
wszystkie nieopakowaniowe przedmioty plastikowe
karty kredytowe, bankomatowe, płyty CD, kasety, taśmy Video, maszynki do golenia, kawałki linoleum, węże ogrodowe z tworzywa itp. sprzęt ogrodowy z tworzyw, akcesoria z tworzyw dla domu, samochodu, długopisy, zapalniczki, doniczki, ramki, okulary, buty, zabawki z tworzyw, linijki, palety po sadzonkach, miski, pokrywy
z toalet
SZKŁO
G5


Opakowaniowe pojemniki szklane - białe
G5 01
butelki i słoiki ze szkła białego
słoiki i butelki po napojach (piwo, mleko, wino), jedzeniu (kawa, dżemy, sosy, jedzenie dla dzieci), lekarstwach
Opakowaniowe pojemniki szklane - brązowe
G5 02
butelki i słoiki ze szkła brązowego
słoiki i butelki po napojach (piwo, mleko, wino), jedzeniu (kawa, dżemy, sosy, jedzenie dla dzieci), lekarstwach
Opakowaniowe pojemniki szklane - inne
G5 03
butelki i słoiki ze szkła kolorowego (oprócz białego i brązowego)
słoiki i butelki po napojach (piwo, mleko, wino), jedzeniu (kawa, dżemy, sosy, jedzenie dla dzieci), lekarstwach
Inne szkło nieopakowaniowe
G5 04
szkło nieopakowaniowe
szklanki, szyby, lusterka, żarówki (wszystkie),stłuczka szklana mieszana, ekrany telewizorów, komputerów
(tylko oddzielone)
Opakowaniowe pojemniki szklane - brązowe
G5 02
butelki i słoiki ze szkła brązowego
słoiki i butelki po napojach (piwo, mleko, wino), jedzeniu (kawa, dżemy, sosy, jedzenie dla dzieci), lekarstwach
TEKSTYLIA
T6


Odzież
T6 01
odzież oprócz butów
skarpety, spodnie, kurtki, rajstopy, bielizna, czapki, rękawiczki itp.
Tekstylia inne niż odzież

T6 02
tekstylia oprócz ubrań i butów
kłębki włóczki, koce, dywany, chusteczki, tekstylne fragmenty mebli, tapicerki, wycieraczki, pieluchy tetrowe, szmaty, nitki, ręczniki
METALE
M7


Opakowania żelazne
M7 01
żelazne opakowania, puszki
po żywności i napojach,  artykułach żywnościowych
puszki po artykułach żywnościowych, napojach, jedzeniu
dla zwierząt, rybach, słodyczach, aerozole (dezodoranty, perfumy, lakiery itp.)
Opakowania nieżelazne
M7 02
nieżelazne opakowania, puszki, folia aluminiowa
kawałki folii aluminiowej, aerozole, opakowania
po żywności.
Inne odpady żelazne
M7 03
wszystkie przedmioty żelazne oprócz opakowań, puszek
po żywności i napojach, artykułach nieżywnościowych
materiały budowlane, części samochodów, klucze, ostrza noży, półeczki metalowe, spinacze biurowe, garnki, miski, grzejniki, gwoździe, śrubki, szpilki
Inne odpady nieżelazne
M7 04
inne przedmioty nieżelazne oprócz opakowań, puszek, folii aluminiowej
klucze, ostrza noży, zamki, spinacze tp..
ODPADY NIEBEZPIECZNE
H8


Baterie / Akumulatory
H8 01
wszystkie typy baterii używanych w gospodarstwie domowym lub samochodach (jednorazowe i akumulatorowe)
wszelkie typy baterii i akumulatorów
Pozostałe odpady niebezpieczne
H8 02
wszystkie inne rodzaje potencjalnie niebezpiecznych odpadów domowych
azbest, gaśnice, chemikalia domowe/ogrodowe, kleje
i rozpuszczalniki, lekarstwa, oleje i tłuszcze mineralne, syntetyczne, i niejadalne organiczne oraz ich filtry, farby, odczynniki fotograficzne, płyny chłodnicze
KOMPOZYTY
C9


Kompozyty opakowaniowe
C9 01
wszystkie opakowania, których składniki nie mogą być łatwo oddzielone
kartony pokryte folią aluminiowa, kartony po mleku, sokach itp.
Kompozyty nieopakowaniowe
C9 02
wszystkie kompozyty, które
nie są opakowaniami i których składniki nie mogą być łatwo oddzielone
części samochodowe, silnikowe, części urządzeń domowych, buty, sandały (tylko wielomateriałowe!!!)
Zmieszane WEEE
(odpady sprzętu elektronicznego
i elektrycznego)
C9 03
duże i małe AGD,
sprzęt telefoniczny, komputerowy, oświetleniowy, zabawki
automatyczne sekretarki, wentylatory, zegarki, suszarki, ekspresy do kawy, komputery, kopiarki, kuchenki, zmywarki do naczyń, wiertarki, noże, szczoteczki
do zębów elektryczne, lodówki, faksy, zabawki mechaniczne, konsole do gier, sprzęt grzewczy, żelazka laptopy, mikrofalówki, drukarki, piły, wagi, maszyny
do szycia, telefony, tel. komórkowe, odkurzacze, gry video, pralki
INERTNE (OBOJĘTNE)
IN10


Gleba i kamienie
IN10 01

otoczaki, cegły, żwir, kamienie, gleba
Pozostałe inertne
IN10 02
wszystkie inertne
oprócz gleby i kamieni
ceramika, doniczki, kawałki naczyń glinianych, kafelki podłogowe/ścienne, wazony
INNE KATEGORIE
U11


Pieluchy
U11 01

pieluchy jednorazowego użytku
Odpady z ochrony zdrowia/biologiczne
U11 02
domowe odpady medyczne
opatrunki, waciki, strzykawki
Pozostałe kategorie
U11 03
wszystkie materiały, których
nie można zakwalifikować
do w/w kategorii

ODPADY DROBNE
F12


Odpady drobne
F12
 frakcja poniżej 10 mm
piasek, pyły, popiół, drobne cząstki organiczne, nasiona, łuski


Wykonanie szczegółowej charakterystyki jakościowej poszczególnych frakcji materiałowych odpadów może istotnie wpłynąć na zmniejszenie zakresu badań fizyczno-chemicznych poszczególnych frakcji ziarnowych. Znając szczegółowe wartości takich parametrów, jak : zawartość substancji organicznych, składników biogennych, ciepło spalania poszczególnych materiałów, wystarczy zbadać wilgotności oraz udziały masowe tych materiałów w poszczególnych frakcjach ziarnowych, aby obliczyć średnie ważone wartości tych parametrów dla tych frakcji ziarnowych. Uzyskanie takiego zbioru danych dla poszczególnych frakcji materiałowych pozwoli na opracowywanie prognoz jakości frakcji ziarnowych o znanym składzie materiałowym i zmierzonej wilgotności poszczególnych materiałów oraz symulację zmian tych parametrów w wyniku wydzielania różnych materiałów. Oznaczenie wilgotności jest najłatwiejsze i najtańsze z wszystkich analiz, a wykonanie analizy składu frakcyjnego i materiałowego odpadów jest podstawowym elementem standardowej analizy zmieszanych odpadów komunalnych. Dzięki takiej bazie danych, weryfikowanej dla różnych prób i frakcji materiałowych odpadów z różnych obszarów zabudowy, można ułatwić i obniżyć koszty badań odpadów w kraju.
Badaniom fizyko-chemicznym zostaną poddane tylko wyselekcjonowane frakcje ziarnowe i materiałowe odpadów. Standardowy zakres analiz obejmuje oznaczenie takich parametrów jak :
Wymienione analizy fizyczno - chemiczne należy wykonywać zgodnie z odpowiednimi normami polskimi i branżowymi.
Badania fizyczno-chemiczne zaleca się przeprowadzić dla wybranych prób i frakcji odpadów, w ten sposób, aby we wszystkich próbach oznaczona została wilgotność i strata prażenia. Pozostałe oznaczenia należy wykonać wybiórczo, dla uśrednionych prób z dłuższych okresów pomiarowych, a ponadto w maksymalnym stopniu należy wykorzystać wyniki dotychczasowych badań, zwłaszcza fizyko-chemicznych analiz poszczególnych frakcji materiałowych odpadów.

 źródło Jędrczak A., Szpadt R., Określenie metodyki badań składu sitowego, morfologicznego i chemicznego odpadów komunalnych, opracowanie sfinansowane ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na zamówienie Ministra Środowiska, Kamieniec Wrocławski - Zielona Góra 2005.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz